Numbers 14

1و تمامیجماعتآواز خود را بلند كرده، فریاد نمودند. و قومدر آنشبمیگریستند. 2و جمیعبنیاسرائیلبر موسیو هارونهمهمهكردند، و تمامیجماعتبهایشانگفتند: «كاشكهدر زمینمصر میمردیمیا در اینصحرا وفاتمییافتیم! 3و چرا خداوند ما را بهاینزمینمیآورد تا بهدمشمشیر بیفتیم، و زنانو اطفالما بهیغما بردهشوند؟ آیا برگشتنبهمصر برایما بهتر نیست؟» 4و بهیكدیگر گفتند: «سرداریبرایخود مقرر كرده، بهمصر برگردیم.»

5پسموسیو هارونبهحضور تمامیگروهجماعتبنیاسرائیلبهرو افتادند. 6و یوشعبننونو كالیببنیفُنَّهكهاز جاسوسانزمینبودند، رختخود را دریدند. 7و تمامیجماعتبنیاسرائیلرا خطابكرده، گفتند: «زمینیكهبرایجاسوسیآناز آنعبور نمودیم، زمینبسیار بسیار خوبیاست. 8اگر خداوند از ما راضیاستما را بهاینزمینآورده، آنرا بهما خواهد بخشید، زمینیكهبهشیر و شهد جاریاست. 9زنهار از خداوند متمرد مشوید، و از اهلزمینترسانمباشید، زیراكهایشانخوراكما هستند، سایۀ ایشاناز ایشانگذشتهاست، و خداوند با ماست، از ایشانمترسید.»

10لیكنتمامیجماعتگفتند كهباید ایشانرا سنگسار كنند.آنگاهجلالخداوند در خیمۀ اجتماعبر تمامیبنیاسرائیلظاهر شد. 11و خداوند بهموسیگفت: «تا بهكیاینقوممرا اهانتنمایند؟ و تا بهكیبا وجود همۀ آیاتیكهدر میانایشاننمودم، بهمنایماننیاورند؟ 12ایشانرا بهوبا مبتلا ساخته، هلاكمیكنمو از تو قومیبزرگو عظیمتر از ایشانخواهمساخت.»

13موسیبهخداوند گفت: «آنگاهمصریانخواهند شنید، زیراكهاینقومرا بهقدرتخود از میانایشانبیرونآوردی. 14و بهساكناناینزمینخبر خواهند داد و ایشانشنیدهاند كهتو ایخداوند، در میاناینقومهستی، زیراكهتو ایخداوند، معاینهدیدهمیشوی، و ابر تو بر ایشانقایماست، و تو پیشرویایشانروز در ستونابر و شبدر ستونآتشمیخرامی. 15پساگر اینقومرا مثلشخصواحد بكُشی، طوایفیكهآوازۀ تو را شنیدهاند، خواهند گفت: 16چونكهخداوند نتوانستاینقومرا بهزمینیكهبرایایشانقسمخوردهبود درآورد، از اینسببایشانرا در صحرا كشت.

17پسالا’نقدرتخداوند عظیمبشود، چنانكهگفتهبودی 18كهیهوهدیرخشمو بسیار رحیمو آمرزندۀ گناهو عصیاناست، لیكنمجرمرا هرگز بیسزا نخواهد گذاشتبلكهعقوبتگناهپدرانرا بر پسرانتا پشتسومو چهارممیرساند.

19پسگناهاینقومرا برحسبعظمتِ رحمتخود بیامرز،چنانكهاینقومرا از مصر تا اینجا آمرزیدهای.»

20خداوند گفت: «برحسبكلامتو آمرزیدم. 21لیكنبهحیاتخودمقسمكهتمامیزمیناز جلالیهوهپر خواهد شد. 22چونكهجمیعمردانیكهجلالو آیاتمرا كهدر مصر و بیاباننمودمدیدند، مرا دهمرتبهامتحانكرده، آواز مرا نشنیدند. 23بهدرستیكهایشانزمینیرا كهبرایپدرانایشانقسمخوردم، نخواهند دید، و هركهمرا اهانتكردهباشد، آنرا نخواهد دید. 24لیكنبندۀ منكالیبچونكهروحدیگر داشتو مرا تماماً اطاعتنمود، او را بهزمینیكهرفتهبود داخلخواهمساخت، و ذریتاو وارثآنخواهند شد. 25و چونكهعمالیقیانو كنعانیاندر وادیساكنند، فردا رو گردانیده، از راهبحر قلزمبهصحرا كوچكنید.»

26و خداوند موسیو هارونرا خطابكرده، گفت: 27«تا بهكیاینجماعتشریر را كهبر منهمهمهمیكنند متحملبشوم؟ همهمۀ بنیاسرائیلرا كهبر منهمهمهمیكنند، شنیدم. 28بهایشانبگو خداوند میگوید: بهحیاتخودمقسمكهچنانكهشما در گوشمنگفتید، همچنانبا شما عملخواهمنمود. 29لاشههایشما در اینصحرا خواهد افتاد، و جمیعشمردهشدگانشما برحسبتمامیعدد شما، از بیستسالهو بالاتر كهبر منهمهمهكردهاید. 30شما بهزمینیكهدربارۀ آندستخود را بلند كردمكهشما را در آنساكنگردانم، هرگز داخلنخواهید شد، مگر كالیببنیفُنَّهو یوشعبننون. 31اما اطفالشما كهدربارۀ آنها گفتید كهبهیغما بردهخواهند شد، ایشانرا داخلخواهمكرد و ایشانزمینیرا كهشما رد كردید، خواهند دانست. 32لیكنلاشههایشما در اینصحرا خواهد افتاد. 33و پسرانشما در اینصحرا چهلسالآوارهبوده، بار زناكاریشما را متحملخواهند شد، تا لاشههایشما در صحرا تلفشود. 34برحسبشمارۀ روزهاییكهزمینرا جاسوسیمیكردید، یعنیچهلروز. یكسالبهعوضهر روز، بار گناهانخود را چهلسالمتحملخواهید شد، و مخالفتمرا خواهید دانست. 35منكهیهوههستم، گفتمكهالبتهاینرا بهتمامیاینجماعتشریر كهبهضد منجمعشدهاند خواهمكرد، و در اینصحرا تلفشده، در اینجا خواهند مرد.»

36و اما آنكسانیكهموسیبرایجاسوسیزمینفرستادهبود، و ایشانچونبرگشتند خبر بد دربارۀ زمینآورده، تمامجماعترا از او گلهمند ساختند، 37آنكسانیكهاینخبر بد را دربارۀ زمینآوردهبودند، بهحضور خداوند از وبا مردند. 38اما یوشعبننونو كالیببنیفُنَّهاز جملۀ آنانیكهبرایجاسوسیزمینرفتهبودند، زندهماندند.

39و چونموسیاینسخنانرا بهجمیعبنیاسرائیلگفت، قومبسیار گریستند. 40و بامدادانبهزودیبرخاسته، بهسر كوهبرآمده، گفتند: «اینكحاضریمو بهمكانیكهخداوند وعدهدادهاستمیرویم، زیرا گناهكردهایم.»

41موسیگفت: «چرا از فرمانخداوند تجاوز مینمایید؟ لیكناینكار بهكامنخواهد شد! 42مروید زیرا خداوند در میانشما نیست، مبادا از پیشدشمنانخود منهزمشوید. 43زیرا عمالیقیانو كنعانیانآنجا پیشرویشما هستند،پسبهشمشیر خواهید افتاد؛ و چونكهاز پیرویخداوند روگردانیدهاید، لهذا خداوند با شما نخواهد بود.»

44لیكنایشاناز راهتكبر بهسر كوهرفتند، اما تابوتعهد خداوند و موسیاز میانلشكرگاهبیروننرفتند. 45آنگاهعمالیقیانو كنعانیانكهدر آنكوهستانساكنبودند فرودآمده، ایشانرا زدند و تا حُرما منهزمساختند.